رابطه تغذیه با حافظه و فراموشی

۶۰ درصد مغز از چربی تشکیل شده است و آن چیزی که مغز به آن نیاز دارد، قند و اکسیژن است. همچنین اسید‌های چرب امگا ۳ در بهبود عملکرد مغزی نقش مؤثری را ایفا می‌کند.

گردو و کنجد بعد از ماهی بهترین منابع این اسید چرب محسوب می‌شوند. یکی از نکات مهم در بهبود حافظه و یادگیری، اطمینان از عدم ابتلا به کم‌خونی و فقر آهن می‌باشد، چرا که بسیاری از آنزیم‌های مغزی که سبب افزایش حافظه‌ی بلند‌مدت می‌شوند، برای عملکرد خود نیاز به آهن دارند.

لذا مصرف منابع کافی آهن نظیر حبوبات، آجیل و انواع گوشت می‌تواند سبب بهبود حافظه شود. البته ذکر این نکته ضروری است که مهمترین عامل کمبود آهن، دفع آهن از بدن به خصوص در دختران است، لذا مصرف مکمل فروسولفات در روزهای از دست‌دهی آهن، امری بسیار ضروری است. بهترین زمانی که مغز می‌تواند غذای کافی به دست آورد، صبح است. با خوردن صبحانه که حاوی موادقندی، غلات و چربی‌ها است، می‌توان عملکرد مغز را در طول روز افزایش داد.

ویتامینB1 موجود در سبوس گندم، حبوبات، آجیل، غلات و گوشت، موجب بهبود حافظه و تمرکز می‌شود. مصرف نان‌های سبوس‌دار یکی از آسان‌ترین کارها جهت افزایش دریافت این ویتامین است. ویتامین B2 که در شیر، بادام، سبزیجات، نان و غلات است، موجب افزایش حافظه می‌شود. ویتامین B6 که درغلات، نان و موز نیز می‌تواند به افزایش حافظه‌ی بلند‌مدت کمک کند. علاوه‌بر این‌ها برای بهبود حافظه‌ و افزایش تمرکز، خوردن غذاهایی مثل ماهی، غلات و حبوبات که حاوی “روی” است، توصیه می‌شود.

همچنین ماست و شیر نیز سطح هوشیاری را افزایش می‌دهد. پایه‌ی صبحانه را نان و یا یکی از غلات تشکیل می‌دهد و از آنجایی که میزان قند خون با حافظه‌ی کوتاه‌مدت رابطه دارد، با کاهش قند خون، میزان قدرت حافظه‌ی کوتاه‌مدت کم می‌شود. به طور کلی توصیه می‌شود که داوطلبین عزیز هیچ یک از وعده‌های غذایی و حتی میان وعده‌ها را حذف نکنند، چراکه افت قند خون عامل مهمی برای ایجاد خستگی و عدم تمرکز است. توصیه می‌شود به جای مصرف آب‌نبات، شکلات، دسر، گز، سوهان از میوه‌های خشک نظیر توت و انجیر خشک و کشمش استفاده شود.